Weekend Oslo

Terve,

Opa en oma waren niet alleen voor Sinterklaas naar Finland gekomen. Ook hebben ze op de kinderen gepast toen André en ik ons gezicht moesten laten zien op het kerstdiner van de nieuwe baas.

André's bedrijf Kemira GrowHow is in de zomer van 2007 overgenomen door Yara International uit Noorwegen. Een hectische tijd voor iedereen omdat je bij een overname nooit zeker weet of je nog wel een baan hebt en hoe het verder gaat. Zeker als niet-Fin in Finland.
Zoals het er nu uitziet krijgt André een nieuwe carrière bij Yara International en zouden wij in de zomer van 2008 enige tijd in Noorwegen kunnen gaan vertoeven.

Om alsvast van de sfeer te proeven en om te kijken of Oslo een leuke stad is, zijn wij een lang weekend naar Oslo gegaan. Wij moesten er tenslotte toch al heen voor dat kerstdiner.

Dat kerstdiner was alvast een geval apart. De Noorse traditie wil dat er rond kerst 'lutefisk' wordt gegeten. Lutefisk is gedroogde kabeljauw die een dag of zeven in het water heeft gelegen en daarna wordt overgeheveld in de 'lut'. Dit is een soort geweekte as van bij voorkeur een berkeboom. Na een paar dagen in deze loog gelegen te hebben wordt de vis een paar dagen lang gespoeld met schoon water en is dan klaar voor gebruik. De substantie is na een korte kooktijd zacht en gelatineachtig en wordt gegeten met gezouten boter, bacon, een puree van erwten, aardappelen en flatbrød.
Het geheim schijnt te zijn dat lutefisk licht verteerbaar maar zeer voedzaam is....

Omdat het traditie is en omdat eigenlijk iedereen het bestelde, konden wij er niet onderuit om het ook te eten. Nou, voor mij hoeft die traditie niet zo...
Of het allemaal nog niet erg genoeg was: had je net je bord helemaal leeggegeten en je best gedaan, komen ze nóg een keer aanzetten met een bord lutefisk en begint alles van voor af aan! Oftewel voorgerecht en hoofdgerecht waren precies hetzelfde. Gelukkig was het toetje daarna vrij in te vullen naar eigen keuze. Nou ja, ook weer meegemaakt.

Op zaterdag kregen wij een rondleiding met een relocatie-mevrouw. Zij liet ons grote stukken van de stad zien, vertelde wat over de historie van Noorwegen en Oslo en liet ons zien waar het leuk wonen is. Het zou een uurtje of 2 duren maar uiteindelijk zijn wij ruim 5 uur moet die mevrouw op stap geweest. Wij kunnen nu wel zeggen dat wij Oslo wel zo'n beetje kennen...

Het gaf mij een beetje een déja-vu gevoel met Helsinki en Espoo. Beiden Scandinavisch, donkere maanden, lekkere zomers, veel sneeuw, prettig wonen buiten de stad, Engelse scholen buiten de stad en noem maar op. Vond wel dat de Noorse mensen meteen al wat aardiger waren: zij zeggen tenminste wat tegen je op straat!

Nu nog maar zien of wij hier belanden. Er zit nog een héle lange tijd tussen nu en de zomer van 2008.

Näkemiin.