Nazomertijd in Espoo

Terve allemaal,

Het overkomt ons allemaal wel een keer: een computer crash. Daarom duurde het even voordat wij eer wat van ons konden laten horen. Alle op onze harde schijf was gewist. Gelukkig zijn al onze digitale foto's uiteindelijk wel gered (vanaf nu maar vaker een back-up maken...). Alle email correspondentie is echter voorgoed verdwenen. Mocht je je dus afvragen waarom wij geen emails meer sturen... dan zijn we waarschijnlijk het adres kwijt. Laat het even weten en dat zijn we weer online.

Afijn, wat is er de afgelopen tijd allemaal gebeurd? We zijn allereerst een paar keer naar The Helsinki World Athletics Championships geweest (met dank aan Andre's werk voor de kaarten). Een belevenis op zich om in dat Olympisch Stadion te komen. Voor het stadion staat een inmens beeld van Paavo Nurmi, de enige atleet van enige betekenis die Finland heeft gehad. Hij was de eerste atleet die 9 gouden plakken heeft gehaald bij de Olympische spelen. De zomerspelen van 1952 zijn in Helsinki in dit stadion gehouden waar je nu rondleidingen kunt krijgen en een toren van 72 meter kunt bezoeken.
Helaas zat het weer niet helemaal mee tijdens de spelen. Net toen wij er waren brak er een noodweer los dat vrijwel alle finale nummers heeft doen uitstellen tot een later tijdstip. Desalniettemin hebben wij enige Nederlanders in actie kunnen zien en hen luidkeels kunnen aanmoedigen.

Augustus maar ook september is de tijd dat de bessen hier in Finland rijp zijn. Met dat grote bos in onze achtertuin is er voor ons veel gelegenheid om bessen te plukken. Elke avond aten wij bijvoorbeeld bosbessen uit eigen 'tuin'. Op dit moment is het bosbessen seizoen een beetje afgelopen maar begint het 'puolukka' seizoen (rode bosbessen of vossebessen). Deze zijn ietwat zurig maar wel heel lekker over yoghurt of ijs. De tuin staat er vol mee. Er staan ook enorm veel paddestoelen maar daarvoor moeten we eerst even aan de buurvrouw vragen of ze wel eetbaar zijn. Het merendeel van de paddestoelen in Finland is eetbaar en ook heel erg lekker maar enkele exemplaren zijn ronduit giftig. Aangezien wij geen experts zijn (aanvankelijk dachten wij ook dat de puolukka-bessen giftig waren...) moeten wij daar dus voorzichtig mee doen.

Verder is het schooljaar weer begonnen. Nikki zit nu in de 'red group' en Thomas in de 'high scope'. Thuis praten ze met ons nooit Engels dus het was voor ons moeilijk te controleren hoe ver ze nu met hun Engels zijn. Er komen nu steeds vaker kinderen spelen en dan moeten ze dus ook thuis Engels praten. Onze mond viel open van verbazing. Dat gaat al echt heel erg goed! De juffrouwen op school hadden het al wel gezegd maar als je het niet zelf hebt gehoord dan weet je het toch niet zeker. Maar we kunnen nu constateren dat dat geen enkel probleem (meer) is. Ze kwebbelen nu ook Engels in de klas en spelenderwijs thuis. Toch een aardige preatatie voor dat halve jaar dat wij hier nu zitten.

Via een onderwijsprogramma via internet dat enkele basisschoolleerkrachten in Nederland hebben opgezet gaan wij nu ook het Nederlands bijhouden. Nu Nikki op school leert lezen en schrijven in het Engels is het ook wel aardig als ze dat ik het Nederlands kan. Ik ga daarom fungeren al een juffrouw voor Nikki (maar ook voor Thomas) en ga hen 1x in de week voor 1 à 2 uur 'lesgeven' in het Nederlands. Daar hebben wij allemaal heel erg zin in. We wachten nog op alle materialen maar beginnen zodra deze binnen zijn.

Er is hier wel een 'Nederlandse' school (1x in de twee weken op zaterdagochtend) maar omdat daar kinderen van Fins/Nederlandse ouders heengaan is het niveau van het Nederlands naar onze mening zeer laag. Aangezien Nederlands thuis onze voertaal is spreken onze kinderen beter Nederlands dan 6, 7 en 8-jarige 'gemengde' kinderen. Volgens ons steken zijn daar dus niet echt veel van op. Hoogstens wat vriendjes om in het Nederlands mee te spelen.

Ook moesten wij nog even gauw genieten van wat het Linnanmäki pretpark te bieden heeft. Want met ingang van 1 september zo'n beetje gaat alles in Helsinki weer dicht. Daar moeten wij nog wel het meeste aan wennen. Alle leuke dingen gaan open in mei/juni om vervolgens in september weer dicht te gaan voor een lange winterslaap. Benieuwd wat iedereen hier doet in de herfst... Afijn, Linnanmäki is een groot pretpark met kermisattracties, kramen, speelgoedmuseum, waterbanen, het grootste reuzenrad van Scandinavië en nog veel meer. Je kunt er gemakkelijk een paar dagen rondlopen. De kinderen vonden het geweldig. Gelukkig waren er voor jonge kinderen ook genoeg activiteiten zoals draaimolens, hobbelende paarden, kermiskraampjes met ballen gooien en trektouwen en noem maar op. Nu maar kijken wat we kunnen doen in de herfst wanneer het donker en nat wordt ...

Näkemiin,
Olivia