Pianoles
Door: Olivia, André, Nikki, Thomas & Sem
Blijf op de hoogte en volg Olivia
11 Februari 2008 | Finland, Espoo
Terve,
Sinds kort zijn wij wederom eigenaar van een piano. Wij hadden er in Leiden al een tijdje een gehad maar die wilde de pianostemmer op een gegeven moment niet meer stemmen omdat hij niet meer op toon te krijgen (en te houden) was. Die hebben wij toen de deur uitgedaan.
Dit keer hebben wij een digitale piano in de kamer staan. Hij ziet er praktisch hetzelfde uit als een traditionele piano en klinkt ook als zodanig met dit verschil dat er wat meer knopjes opzitten. Vooral Sem heeft al aardig door waar die voor dienen en vooral hoe hij die moet bedienen. Geheel in zijn eigen stijl zit hij vervolgens swingend achter de piano terwijl ondertussen een koor zingt, een gitaar krijst of een jazz ensemble een partijtje wegspeelt. Hij vindt het prachtig. Thomas daarentegen heeft er nog geen belangstelling voor en wil af en toe nog wel eens op knopjes drukken maar iets proberen te spelen ho maar.
Gelukkig is Nikki de serieuze van het stel. Zij heeft een nieuwe hobby gevonden. De Australische leraar van haar naschoolse opvang is tevens gediplomeerd musicus en geeft op school pianoles. Dus sindsdien wij de piano in huis hebben heeft Nikki elke week van hem pianoles. Het mooie is dat zij het zelf wilde en ook daadwerkelijk haar oefingen zelf doet! Voor zolang het duurt denken wij maar zo.
Het blijkt dat ze er een beetje talent voor heeft want de vorderingen gaan (volgens de leraar) best snel.
Gelukkig heeft André ook af en toe tijd en zin om te spelen want voor ondergetekende is een en ander niet weggelegd...
Näkemiin.
Sinds kort zijn wij wederom eigenaar van een piano. Wij hadden er in Leiden al een tijdje een gehad maar die wilde de pianostemmer op een gegeven moment niet meer stemmen omdat hij niet meer op toon te krijgen (en te houden) was. Die hebben wij toen de deur uitgedaan.
Dit keer hebben wij een digitale piano in de kamer staan. Hij ziet er praktisch hetzelfde uit als een traditionele piano en klinkt ook als zodanig met dit verschil dat er wat meer knopjes opzitten. Vooral Sem heeft al aardig door waar die voor dienen en vooral hoe hij die moet bedienen. Geheel in zijn eigen stijl zit hij vervolgens swingend achter de piano terwijl ondertussen een koor zingt, een gitaar krijst of een jazz ensemble een partijtje wegspeelt. Hij vindt het prachtig. Thomas daarentegen heeft er nog geen belangstelling voor en wil af en toe nog wel eens op knopjes drukken maar iets proberen te spelen ho maar.
Gelukkig is Nikki de serieuze van het stel. Zij heeft een nieuwe hobby gevonden. De Australische leraar van haar naschoolse opvang is tevens gediplomeerd musicus en geeft op school pianoles. Dus sindsdien wij de piano in huis hebben heeft Nikki elke week van hem pianoles. Het mooie is dat zij het zelf wilde en ook daadwerkelijk haar oefingen zelf doet! Voor zolang het duurt denken wij maar zo.
Het blijkt dat ze er een beetje talent voor heeft want de vorderingen gaan (volgens de leraar) best snel.
Gelukkig heeft André ook af en toe tijd en zin om te spelen want voor ondergetekende is een en ander niet weggelegd...
Näkemiin.
-
11 Februari 2008 - 19:41
Ineke:
leuk hoor, zo'n muzikaal talent in de familie! Met kerst hebben we dat al kunnen aanschouwen... -
12 Februari 2008 - 11:45
Tineke:
grootoma do van noort heeft destijds naar conservatorium gewild doch de tijdgeest en haar vader lieten dat niet toe. Nu misschien een waardig opvolgster van dat talent?
groeten ook van gerhard en natuurlijk voor jullie allemaal -
28 Februari 2008 - 10:50
Opa L.:
Wie weet wat er uit die zelfgekozen pianostudie komt. Gelukkig kunnen we geen van allen in de toekomst zien, dus hoeven we nog niet te dromen van een concertzaal, maar een optreden bij de muziekschool of leraar kan er zo maar inzitten, net als bij haar vader.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
