Is het nu winter of niet?

Terve,

Teruggekomen in Espoo hadden wij natuurlijk een hele berg sneeuw verwacht; tenslotte was de winter begonnen. Helaas, er wachtte ons heel veel grijs en bruin maar geen wit.

Echter, het bleek dat het mini-skigebiedje op nog geen 15 minuten rijden van ons vandaan (Peuramaa) toch open was! Het bleek s'nachts koud genoeg te zijn om sneeuw te kunnen maken en er waren twee pistes open. Voor de kids goed genoeg. Wij hebben meteen een skiles voor het weekend geboekt en dat beviel zo goed dat wij eigenlijk elke zaterdag en elke zondag in januari op de skipiste waren te vinden. Het zag er wel een beetje gek uit. In skikleding thuis vertrekken als alles grijs en bruin ziet om vervolgens een minilapje sneeuw aan te treffen. Bijkomend voordeel was wel dat vrijwel iedereen nog niet wist dat je kon skieën en dat het heel erg rustig was op de piste.

Groot nieuws hierbij is dat Thomas het skieën nu eindelijk ook in de gaten heeft gekregen. Wij hebben hem meteen van dag 1 op skiles gedaan en dat ging eigenlijk al gelijk goed. Zo goed zelfs dat wij meteen zo'n beetje tot sluitingstijd op de berg hebben gestaan (berg is in dit geval eigenlijk een beetje overdreven). Hij wilde wel alleen van de kinderhelling af en vond de 'grote mensen' helling nog een beetje te steil. Maar ja, wij waren allang blij dat hij het eindelijk leuk vond.

Het geluk wilde echter dat de week erop de skilift van de kinderhelling was gebroken (zo'n touw die je omhoog trekt was gesprongen). Thomas wilde nog steeds niet op de grote helling en ging vol enthousiasme de kinderhelling op klunen... Dat heeft hij welgeteld twee keer volgehouden en begon toen toch wel enigszins verlekkerd naar de andere lift te kijken. Nou, die stap was toen snel gezet en meneer heeft nadien nog weinig meer vertoefd op de kinderhelling. Hij vond dat hij nu wel kon skieën. Wij hebben hem toch nog wat lessen laten volgen want meneer ging ineens als een kamikaze de berg af. Nu kan dat in Peuramaa niet echt zoveel kwaad maar mochten wij eens naar de echte bergen gaan dan moet hij wel kunnen draaien en remmen.

Thomas heeft het beginnersdiploma inmiddels op zak en Nikki heeft de gevorderden cursus met succes gevolgd. Die draait nu heel aardig haar bochtjes. Nog een beetje oefenen en ik ben bang dat ík straks als laatste van de berg ga afkomen...

Inmiddels hebben wij ook weer een nieuwe zweminstructeur gevonden voor de kinderen. In een ander zwembad dat wel en haar Engels is niet zo heel erg goed, maar wij hebben tenminste weer elke week zwemles en daar gaat het om.

Näkemiin.