Herfstvakantie in Geiranger

Hoewel de weersvoorspellingen erg somber waren voor de herfstvakantie zijn wij toch in de auto gestapt om wat van Noorwegen te gaan zien.

Ons hoofddoel was het Geirangerfjord. Volgens velen het mooiste fjord van Noorwegen. Qua kilometers is het niet eens zo ver maar omdat het allemaal kleine binnenwegen zijn waar je niet hard kan en mag rijden schiet de reis niet erg op en moet je toch rekenen op zo'n 7,5 uur rijden van ons huis naar het plaatsje Geiranger aan de kop van het fjord. Maar dan zit je wel op het mooiste plekje. Ons hotel zat halverwege de helling zodat wij een mooi overzicht hadden op de kop van het fjord en de enorme hoeveelheid watervallen die daar waren.

Aangezien de herfstvakantie van onze school niet gelijk liep met de herfstvakantie van de Noorse scholen (die was twee weken eerder) had dat aan de ene kant als voordeel dat het niet druk was maar aan de andere kant als nadeel dat het seizoen wel erg nadrukkelijk over is. Toen wij aankwamen bleek de laatste rondvaartboot door het fjord de dag daarvoor te zijn vertrokken. Dikke pech dus. Maar gelukkig kun je met de auto een aantal fraaie haarspeldbochten-tripjes maken zodat je toch een aardig idee krijgt van het fjord, de watervallen en de steile wanden. Hebben we meteen ook een reden om eens terug te gaan...

Ook hebben wij de zogenaamde trollenroute (Trollstigen) gereden. Een haarspeldentraject van 11 dicht op elkaar liggende haarspelbochten. Elke bocht heeft een eigen naam en men wordt voorafgaand gewaarschuwd voor overstekende trollen. Helaas hebben wij die niet gezien maar het traject omhoog en weer naar beneden is wel degelijk de moeite waard.

Nadat wij een paar dagen rond het Geirangerfjord hadden gereden, zijn wij richting Ålesund vertrokken. Een stad gebouwd op een schiereiland en verscheidene eilanden.
Na een grote brand in 1904 is de gehele stad opnieuw opgebouwd veelal in Jugendstil-stijl. Iets buiten Ålesund is een mogelijkheid om omhoog te gaan met de auto. Vanaf een hoog uitzichtspunt kun je de hele stad overzien en de fjorden.
Na een korte bezichtiging reden wij door naar Molde, onze volgende stop. Regelmatig sta je dan met auto en al op een veerboot om een of ander fjord over te steken.

Vanuit Molde hebben wij de zogenaamde Atlantische route (Atlanterhavsvei) verkend. Deze loopt van Molde naar Kristiansund over allemaal eilandjes in de Noorse zee die met prachtige bruggen aan elkaar verbonden zijn. Het weer was helaas te grijs om daar een paar mooie plaatjes van te schieten. De Noren hebben trouwens deze route als het mooiste architectonische hoogstandje van de eeuw uitgeroepen.

Toen wij vervolgens tijdens de lunch aan de praat raakten met de Nederlandse eigenaresse van het restaurant stelde zij voor om een boottripje te maken naar het eiland Håholmen. Het eiland was eigenlijk gesloten maar na een telefoontje van de Nederlandse kwam er speciaal voor ons een bootje om ons over te zetten.

Håholmen is honderden jaren het trefpunt geweest voor vissers.
Tegenwoordig is het een cultuurhistorische parel in Nordmøre, 10 minuten per bootje van de Atlantische route. Het eiland is momenteel in gebruik als hotel, restaurant en conferentieoord. Negen van de oorspronkelijke gebouwen (de oudste dateren uit de 17e en 18e eeuw) zijn gerenoveerd en worden gebruikt door bezoekers aan het eiland.

Håholmen Havstue beschikt over een grote collectie traditionele boten inclusief de restanten van een replica van een vikingschip. Speciaal voor ons werd een film opgezet over de totstandkoming van deze replica. Tijdens de vertoning van de film zit je heel grappig in de brokstukken van het vikingschip. De replica is eind jaren 80 vergaan tijdens een van haar reizen om de wereld. De brokstukken zijn naar Håholmen gebracht alwaar ze zijn tentoongesteld.

Al met al hebben wij toch een lekkere week gehad. Het weer zat vaak tegen maar tussen de buien door hebben we heerlijk kunnen wandelen, dingen bekijken en kunnen genieten. En het is zeker een plek om nog eens terug te gaan in een andere tijd van het jaar.

Ha det bra!