Skiën in Oostenrijk

Onze skivakantie voerde ons dit jaar naar Oostenrijk. De eerste week van maart zaten wij aldus in Saalbach-Hinterglemm in een vrij sjiek hotel. Iets te sjiek als je het mij vraagt want om elke avond een 5-gangen maaltijd naar binnen te werken was een beetje veel van het goede. Volgend jaar toch maar weer zelf koken in een appartementje.

Het skiën zelf was superheerlijk. Op de een of andere manier zaten wij net tussen twee drukke weken in. Dus dat betekende geen lange rijen bij de liften en altijd wel een plaatsje vrij op het terras. Perfect.
De sneeuw was ook nog best goed. De zuidhellingen waren weliswaar bruin met een spagetti-lintje wit maar de noordhellingen waren prima.

Voor Engelssprekenden was het taalgebruik op de Oostenrijkse piste aanleiding voor menige lachbui. S'ochtends stond er op het bord: 'Ein gute fahrt.' Heel normaal. Maar als je Engels spreekt, is het hek van de dam: 'Letzte Fahrt', 'Familienfahrt', 'Guten Fahrt' en ga zo maar door. Nog steeds wordt er gelachen bij elk bord dat we zien.

Wij hebben zo'n beetje de hele week als familie samen kunnen skiën. Sem en Nikki gingen alle pistes met ons af. En aan het eind van de middag gingen alleen Thomas en Andre nog op pad. Thomas was namelijk niet moe te krijgen. Dit jaar kunnen we hem nog wel bijhouden maar ik ben bang dat daar snel verandering in gaat komen!

Na nog een keertje avondskiën en een keertje met een opblaasband van de piste af was de week alweer om.

Op de terugweg naar Heidelberg moesten wij wel even stoppen in München. Benno en Daphne hebben daar vorig jaar een huis gekocht en we moesten echt even kijken hoe de werkzaamheden zijn gevorderd.
Nou, het duurt nog even voordat wij naar gasthaus München kunnen afreizen; de gastenkamers waren nog niet in orde.
Wel waren de lunchfaciliteiten top! Bedankt daarvoor. Konden wij met een volle maag s'middags weer doorrijden naar huis.

Auf wiedersehen!